Birlikte üretim süreci kişisel pratiklerinizi ya da tercihlerinizi etkiliyor mu?

Birlikte çalışırken ürettiğimiz fikirler stüdyonun genel tasarım yaklaşımı için bir çerçeve çiziyor, bu sayede kişisel yaklaşımların ağır bastığı işler arasında dahi düşünsel bir süreklilik sağlamış oluyoruz. Bunun tam tersi de geçerli, bağımsız geliştirdiğimiz projeler ortak işlerimiz için bir başlangıç noktası olabiliyor, iki yönlü bir etkileşim söz konusu.

Birlikte daha iyi çalışmanızı sağlayan ve sizde olmayıp diğerinde olan bir özellik söyleyebilir misiniz?

Tasarım ve mimarlık disiplinlerinden olmamızın getirdiği bilgi ve beceri farkları var. Bu bir projede malzeme, üretim teknikleri, kullanım ve mekân kurgusu gibi konular arasında daha iyi ilişkiler kurmamıza yardımcı oluyor.

Tasarım dünyasına dair üzerinde hiç anlaşamadığınız bir konu var mı?

Kişisel olarak üzerinde özellikle anlaşamadığımız bir konu yok, bununla birlikte tasarım dünyasının içindeki farklı ve birbirinin karşısında duran yaklaşımlar arasında nerede durduğumuz üzerinde düşündüğümüz bir konu. Tasarıma yaklaşımımız ise zaman içerisinde dünyadaki düşünsel, teknolojik ve kültürel gelişmelerle birlikte evrilip değişiyor.

İdeal ortaklık deyince gözünüzün önüne nasıl bir imge geliyor?

Her projenin kendine göre bir tasarım süreci oluyor, ideal bir ortaklığın bu farklılıkları kaldırabilecek bir organizasyonel esnekliğe ihtiyacı var. Bununla birlikte yine ideal olarak takımın, parçalarının toplamından daha büyük ve daha iyi olmasını sağlayacak bir etkileşime sahip olması gerekir.

Tom ve Jerry mi, Edi ve Büdü mü, Beavis ve Butthead mi, C-3PO ve R2-D2 mu? Popüler kültürün en iyi ikilisi hangisi? 

Pulp Fiction’dan (Quentin Tarantino, 1994) Vincent Vega ve Jules Winnfield. Hikâyeleri ve diyalogları bağlamında ironi, anlam ve stilin unutulmaz bir eşleşmesi.

FIELDS ile ilgili ayrıntılı bilgiye buradan erişebilirsiniz.